Еркіншілікті бәрінен көбірек жақсы көремін және де әлденеге тәуелді болғым келмейді.
Нашақорлыққа құмар болмау үшін есірткіштерді қолданбаймын.
Көңіл күйімді көтеру үшін және басыбайлықтан босану үшін ішімдіктерде қажеттілік сезінбеу үшін ішімдіктерді ішпеймін. Онсыз да көңілімді көтере аламын.
Темекіге тәуелді болмау үшін, осылайша басыбайлықтан босау үшін, мүлдем шылым шекпеймін. Өзімді-өзім иландыруда да темекінің көмегін қажет етпеймін.
Бірақ жақында құмарлықтың тағы бір түрін таптым – шәй!
Менің әжем күнделікті үш рет шәй ішпесе, басы ауыратынына наразы болғанын еске алдым. Өзімнің ағзамды есірткінің дәл осы түріне неге дағдыландыруым керек, деп ойландым? Ал сосын менің басым және менің көңіл күйім шәй ішкеніме иә ішпегеніме тәуелді болады ма? Ақылсыздық.
Сондықтан мен қазір өте сұйық шәй ішемін, жай ғана қайнаған су деп айтуға болады, өзмді өте тамаша сезінемін.
Және де баршаларыңызға соны тілеймін… тәуелсіздікті!
COMMENTS