– Әке, әлсіздерге және де жәбір көргендерге көмектесу керек деп айтасың. Ал сен кешкілікте мен үйге қайтып келе жатқанымды елестетіп көр, аулада біреулер қыз баланы шап беріп ұстап, оны қараңғы бұрышқа сүйреп әкетті делік. Мен не істеуім керек?

– Қалайша не? Әрине, оған жақтасуың керек.

– Ал егер ол жігіттің пышағы болса ше?

– Таяқты, тасты, тағы да бірдеңені шап беріп ұстап ал да, оны ұр. Егер оның пышағы болса, сен үшін ол айып емес.

– Ал егер олар екеу-үшеу болса ше?

– Онда көшеге көмек шақыруға жүгір, ер адамдарды шақыр, және жабыла оларға жабылыңдар.

– Ал егер ол түн болса, көшеде ешкім болмаса ше? Мен ешкімді шақырып үлгермеймін ғой. Мені өлтіріп тастау немесе жараландыру мүмкін ғой. Сен мен үшін үрейленбейсің бе?

– Ал не істеу керек, балам? Бәрібір сен бірдеңе істеуге талпынуың керексің қой. Егер де түк көрмегендей жанынан өтіп кетсең, мұнымен тыныш өмір сүре алмайсың. Сен өзіңнің ар-ұятыңды сол қызды ұмытуға көндіре алмайсың.  

Comments: 0