Бүгін радиодан естіп қалдым: билеуші емес (тіпті оппозициялық деп айтуға да болады) коммунистык партияның Парламенттегі депутаты Парламенттің бесінші сессиясының мәжіліс залынан тыс жерде: «Еліміздің Президенті бізге қойған мақсаттарын орындау үшін бәр күшімізді саламыз», – деп мәлімдепті.
Осы сөздерден, ескі ылғалды жертөледен сияқты, бетке өткен кеңестіктің лебі жетті. КОКП съездінің, делегаттардың «қолдаймыз ғой» деп дауыс беріп жапырыла қол көтергендерінің, туған партияға және жеке Ленин, Сталин, Хрущев жолдастарға берілгендік туралы ант беру және тағысын тағылар суреттері жалт етіп еске түсті.
Осы депутат мырзаға (дұрысы айтқанда – жолдасқа) біз мүлде басқа дәуірде өмір сүргенімізді қалай түсіндіруге болар екен? Бәлкім, ол әлі күнге дейін бұл туралы беймәлім шығар.
Қазір Президент «халықтардың әкесі» емес және оны күн таң сәріде әр жолы атқаны үшін алғыс айту мүлде қажет емес. Бізде Парламент Президентке бағынышты емес биліктің тәуелсіз бұтағы екенін. Парламентарийлер Президенттің тапсырмаларын орындамау қажет. Олар заңдарды адамдардың игілігіне қабылдау қажет. Сонымен қатар ылғи атқарушылық билікпен ризашылықта емес те.
Біз «совоктан» шығып кеттік, бірақ «совок» бізден әлі шықпады дегендей.
COMMENTS