Екі ағайындылар мұрағат ретінде жер төлемін алды және оны мүлдем бөле алмады. Әрқайсысы да құнарлылық бөлігін алғысы келді, және де ешкім жеңіліс тапқысы келмеді.
Солайша олар данышпанға кеңес алуға барды. Ол екеуін де тыңдап алып, ағасынан учаскені екі бірдей учаскелерге әділетті бөлетін сызықты өткізуін ұсынды. Ағасы өте қуанып кетті де, үлкенірек және де құнарлылақ тілімін сызып қойды, сонда екінші тілім әлдеқанша кішірек және де құнарсыздау болып қалды.
– Сен жерді әділетті, туысқандарша бөлдің бе? – деп үлкен ағасынан сұрады данышпан.
– Иә, – деп ол жауап қайтарды.
Онда данышпан інісіне бұрылды да, оған осы екуінің бірінен өзіне тілім таңдауды ұсынды. Әрине, інісі жақсырақ тілімді таңдап алды. Сонда ағасы айла істегене өкінді де, данышпаннан жерді тағы бір рет бөлуге мүмкіндік беруді өтінді.
Данышпан келісті.
Ағасы көп ойланды, есептеді, қайтадан пішті, ақырында сызықты басқаша жүргізді. Тек осыдан кейін ғана жер телімі дұрыс бөлінгенінде ешкімде күмән болмады, өйткені ағасы ол таңдамайтынын біліп тұрды ғой.
COMMENTS